Manchester United

Manchester United – klub piłkarski z siedzibą w Manchesterze, grający w najwyższej angielskiej lidze piłkarskiej - Premier League. United zdobyli mistrzostwo Anglii 16 razy (Premier League wygrali 9 razy), Puchar Anglii 11 razy, Puchar Ligi Angielskiej 2 razy, Puchar Europy 2 razy i Superpuchar Europy 1 raz. Klub ma najwyższą średnią widzów na mecz w lidze, przewodzi tym statystykom od 15 sezonów. W sezonie 2005/2006, średnia widownia wynosiła 68 765. Jeden z najstarszych klubów świata, znany też pod przydomkiem Czerwone Diabły.

Klub został utworzony pod nazwą Newton Heath w 1878 jako zespół pracowników stacji kolejowej Lancashire and Yorkshire Railway w Newton Heath. W 1902 klub był bliski zbankrutowania, gdy pojawił się nowy właściciel J.H. Davies, który zmienił nazwę z Newton Heath na Manchester United. United po II wojnie światowej zatrudnili jako trenera Sir Matta Busby'ego. Jego młoda drużyna przyniosła wspaniałe sukcesy wygrywając Premier League w 1956 i 1957 roku. Sukcesy te zostały przyćmione katastrofą lotniczą, która wydarzyła się w Monachium w 1958 roku, zginęło w niej ośmiu zawodników klubu z Old Trafford. W wyniku tej tragedii potęga klubu podupadła, szybko jednak zdołano ją odbudować, dzięki czemu Manchester United znów wygrali ligę w roku 1965 i 1967, a także Puchar Europy w 1968 roku.

Klub nie odnosił znaczących sukcesów nie licząc Pucharu Anglii zdobytego w 1990 roku. Kiedy to Alex Ferguson poprowadził ich w ciągu 11 lat do 8 tytułów mistrza ligi angielskiej. Najnowszy tytuł mistrzów Premier League przypadł im w sezonie 2006/2007. W 1999 roku Manchester United stał się jedynym klubem który wygrał: Premier League, Puchar Anglii i Puchar Europy w tym samym sezonie (Potrójna Korona, ang. The Treble). W 1999 roku rząd brytyjski zablokował próbę przejęcia klubu przez Ruperta Murdocha, ale w 2005 roku udało się to Malcolmowi Glazerowi. Wprowadził przez to klub w ogromne długi, jako, że większość pieniędzy za które kupił United była pożyczona. Kibice, jak i cała liga Angielska podchodzi do Amerykanina bardzo sceptycznie. Ankiety mówią, że ponad 63 proc. kibiców z Old Trafford nie lubi Glazera[potrzebne źródło]. Prawie 75 proc. kibiców innych klubów Premiership opowiedziało się przeciwko nowemu właścicielowi[potrzebne źródło]. Tylko niewielka część angielskich kibiców stwierdziła, że Glazera lubi, lub nie ma nic przeciwko[potrzebne źródło].

Pierwszym polskim piłkarzem w MU jest bramkarz reprezentacji Polski Tomasz Kuszczak, który trafił na Old Trafford 11 sierpnia 2006 z West Bromwich Albion.

Klub został utworzony jako Newton Heath Lancashire & Yorkshire Railway (w skrócie Newton Heath L&YR) przez grupę robotników kolejowych z Manchesteru w 1878 r. Nazwa wkrótce została skrócona do Newton Heath i lokalnie stała się znana jako "The Heathens". Drużyna stała się członkiem założycielskim Football Alliance w 1889 i dołączyła do Football League w 1892 kiedy to Football Alliance i Football League złączyły się w jedną całość.

Najstarszym znanym filmem o Manchesterze United jest zwycięstwo 2-0 w Burnley 6 grudnia 1902 r.

Klub stawił czoła bankructwu w 1902 r. i został uratowany przez J.H. Daviesa który spłacił klubowe długi i zmienił jego nazwę na Manchester United, zmienił również kolory drużyny ze złotego i zielonego na znane nam dzisiaj. Z nową nazwą United wygrali ligę w 1908 r. i Puchar Anglii 26 kwietnia 1909 r. grając w Crystal Palace przeciwko Bristol City. Później dzięki wsparciu finansowemu Daviesa, United przeprowadzili się z Bank Street na nowy stadion Old Trafford w 1910 r. Wygrali ligę po raz drugi już w rok po przeprowadzce na nowy stadion czyli w 1911 r.

Matt Busby został zatrudniony na stanowisko menadżera w 1945 r. i od razu zaszokował wszystkich wprowadzając wiele (nieznanych w tamtych czasach) nowości do treningu zawodników. Szybko przyniosło to efekt. Klub zajął drugie miejsce w lidze w 1947 r. i wygrał Puchar Anglii w 1948 r.

Prowadził politykę wprowadzania młodych zawodników na murawę, kiedy to tylko było możliwe. Zespół dzięki temu wygrał ligę w 1956 r., a średnia wieku zawodników wynosiła tylko 22 lata. Ta polityka stała się głównym powodem klubowych sukcesów. W następnym sezonie, wygrali ligę ponownie i doszli do finału Pucharu Anglii, przegrywając tylko z Aston Villą. Stali się również pierwszą angielską drużyną, która rywalizowała w Pucharze Europy i doszła do półfinału.

W kolejnym sezonie wydarzyła się tragedia. Samolot którym drużyna wracała do domu po meczu w Pucharze Europy rozbił się przy starcie z lotniska w Monachium. Tragedia ta wydarzyła się 6 lutego 1958 r., zabierając życia 8 piłkarzy i 4 członków sztabu szkoleniowego oraz 15 innych pasażerów. Wśród ofiar katastrofy byli: Geoff Bent, Roger Byrne, Eddie Colman, Duncan Edwards, Mark Jones, David Pegg, Tommy Taylor, Liam "Billy" Whelan oraz członkowie sztabu szkoleniowego Walter Crickmer, Bert Whalley Tom Curry. Po katastrofie zaczęto rozmawiać o tym czy klub powinien po tym co się stało zawiesić działalność, ale Jimmy Murphy który przejął pałeczkę menadżera do chwili wyzdrowienia Matta Busby'ego z urazów odniesionych w katastrofie nie dopuścił do tego. Klub kontynuował grę z tymczasowym trenerem. Pomimo tego, po raz kolejny doszli do finału Pucharu Anglii gdzie przegrali z Boltonem.

Busby kompletnie odbudował zespół we wczesnych latach 60., zatrudniając takich piłkarzy jak Denis Law i Pat Crerand. Zespół wygrał Puchar Anglii w 1963, później zwyciężył w lidze w 1965 i 1967, a następnie jako pierwszy angielski klub wygrali Puchar Europy w 1968 r. Manchester United stał się sławnym klubem ponieważ posiadał w swoich szeregach trzech zdobywców Złotej Piłki: Bobby'ego Charltona, Denisa Lawa i George'a Besta. Busby zrezygnował z bycia menadżerem United w 1969 r. i został zastąpiony przez trenera drużyny rezerw i zarazem byłego gracza United Wilfa McGuinnessa.

United walczyli pod wodzą Wilfa McGuinnessa i Franka O'Farrella zanim menadżerem stał się Tommy Docherty pod koniec 1972 r. Docherty, albo "the Doc" ("Doktorek"), uratował United przed relegacją w tym sezonie, ale United zostali relegowani w 1974 r. Zespół wygrał promocję za pierwszym podejściem i doszedł do finału Pucharu Anglii w 1976 r., jednak zostali w nim pokonani przez Southampton. Doszli do finału ponownie w 1977 r., pokonując w nim Liverpool. Docherty był na fali sukcesu i popularności. Jednak wkrótce po finale został zwolniony z fotela menadżera, ponieważ zażarcie pokłócił się z żoną psychoterapeuty United.

Dave Sexton zastąpił Docherty'ego na stanowisku menadżera latem 1977 r., i sprawił, że zespół zaczął grać formacją bardziej defensywną. Ten styl gry był niepopularny wśród kibiców, którzy byli przyzwyczajeni do ofensywnej gry, którą preferowali Docherty i Busby. Sexton nie potrafił wygrać żadnego trofea, więc został zwolniony w 1981 r., pomimo wygrania przez United swoich siedmiu ostatnich meczów pod wodzą Sextona.

Został zastąpiony przez przebojowego Rona Atkinsona, który od razu pobił brytyjski rekord transferowy zatrudniając Bryana Robsona z West Bromwich Albion. Zespół Atkinsona został wzmocniony kolejnymi nowymi graczami, takimi jak: Jesper Olsen i Gordon Strachan grającymi obok dawnych klubowych młodzików: Normana Whiteside'a i Marka Hughesa. United wygrali Puchar Anglii w 1983 i 1985 r. i były duże szanse na wygranie ligi w sezonie 1985/1986, po tym jak wygrali 10 pierwszych ligowych meczów. Bardzo wcześnie bo już na początku października mieli 10 punktową przewagę nad drugim zespołem w tabeli. Jednak forma zespołu spadła i United ukończyli sezon na czwartym miejscu w lidze. Słaba forma pozostała do następnego sezonu i United mieli w nim minimalną przewagą nad strefą spadkową, Atkinson został zwolniony.

Alex Ferguson przybył z Aberdeen FC by zastąpić Atkinsona i poprowadził klub do 11 miejsca w lidze na koniec sezonu. W następnym sezonie 1987/1988, United zajęli 2 miejsce z Braianem McClairem w składzie, który zdobył w lidze 20 goli dla United, po raz pierwszy od czasów Georga Besta.

Jednak mimo to, United szło bardzo źle do 1989 r. i klub był bliski spadku z ligi. Dodatkowo wiele transferów Fergusona nie znalazło akceptacji fanów. Pojawiły się pogłoski o możliwości zwolnienia Fergusona na początku 1990 r., ale zwycięstwo w 3 rundzie Pucharu Anglii nad Nottingham Forest F.C. dało nadzieję na w miarę udany sezon. United zwyciężyli Puchar, pokonując w finale Crystal Palace.

United wygrali Puchar Zdobywców Pucharów w sezonie 1990/1991, pokonując w finale mistrza Hiszpanii – Barcelonę, ale kolejny sezon okazał się rozczarowaniem dla nich, ponieważ przegrali w końcówce tytuł mistrza ligi na rzecz Leeds United. W międzyczasie tj. w 1991 klub wszedł na Londyńską Giełdę Kapitałową i został wyceniony na 47 milionów funtów, od tej pory finanse klubu są dostępne do wglądu publicznego.

Przybycie do drużyny Erica Cantony w listopadzie 1992 r. było punktem zwrotnym w historii United. Gdy Cantona zgrał się z najlepszymi zaufanymi talentami: Garym Pallisterem, Denisem Irwinem i Paulem Incem, tak dobrze jak zrobił to Ryan Giggs który już stawał się gwiazdą, skończyli sezon 1992/1993 z tytułem mistrza Anglii. Był to ich pierwszy tytuł od roku 1967. W następnym sezonie po raz pierwszy wygrali dublet (ligę i Puchar Anglii), ale klub przeżył też smutne wydarzenie w tym sezonie. 20 stycznia 1994 r. umarł legendarny menadżer i prezydent klubu Matt Busby.

W sezonie 1994/1995, Cantona dostał zawieszenie na osiem miesięcy za wskoczenie w publiczność i zaatakowanie fana Crystal Palace Matthew Simmonsa, w meczu United na stadionie Selhurst Park. Remisując swój ostatni ligowy mecz (niewygrywając przez to ligi) i przegrywając z Evertonem w finale Pucharu Anglii, zostali największymi przegranymi sezonu. Wtedy Ferguson rozwścieczył kibiców sprzedając kluczowych zawodników i zastępując ich młodymi wychowankami klubu takimi jak: David Beckham, Gary Neville, Phil Neville i Paul Scholes. Nowi zawodnicy szybko stali się regularnymi reprezentantami Anglii. Radzili sobie zaskakująco dobrze i United wygrali dubla ponownie w sezonie 1995/1996. Po raz pierwszy zdarzyło się, że angielski zespół zdobył dubla dwa razy.

Wygrali ligę ponownie w 1997 r. i Eric Cantona ogłosił, że przechodzi na futbolową emeryturę w wieku lat 30. Kolejny sezon (1997/1998) zaczęli dobrze, ale ukończyli go na drugim miejscu, za Arsenalem, który wygrał dubla w tym sezonie.

1998/1999 był sezonem, w którym Manchester United odniósł największe sukcesy, w całej angielskiej historii klubów piłkarskich. Jako, że stali sie pierwszym i jedynym angielskim zespołem, który wygrał "potrójną koronę" – Premier League, Puchar Anglii i Ligę Mistrzów w jednym sezonie. W finałowym meczu tego sezonu pokonali Bayern Monachium w finale Ligi Mistrzów 2:1, obydwa gole zostały strzelone w doliczonym czasie gry, przez późno wprowadzonych rezerwowych Teddyego Sheringhama i Ole Gunnar Solskjæra. Alex Ferguson został później mianowany na Sir Alexa Fergusona za swój wkład w futbol.

United wygrali ligę w 2000 i 2001 r., ale prasa zauważyła, że w tych sezonach zawalali walkę o odzyskanie Pucharu Ligi Mistrzów. Ferguson zaadoptował bardziej defensywne taktyki, aby sprawić, by United byli ciężsi do pokonania w Europie, ale nie przyniosło to spodziewanych efektów i United skończyli sezon na 3 miejscu w 2002 r. Odzyskali tytuł mistrza Premiership w następnym sezonie (2002/2003) i zaczęli dobrze kolejny sezon, ale ich forma spadła znacząco kiedy Rio Ferdinand został zawieszony na osiem miesięcy, za nie zgłoszenie się na badanie antydopingowe. Jednak wygrali Puchar Anglii w 2004 r. eliminując z rozgrywek Arsenal (późniejszego zwycięzcy Premiership), który stał na ich drodze do finału, w którym pokonali Millwall.Sezon 2004/2005 charakteryzował się w grze United małą skutecznością strzelecką, spowodowane to było głównie przez kontuzję napastnika Ruuda van Nistelrooya. United zakończyli ten sezon bez żadnego trofeum i na 3 miejscu w lidze. Tym razem nawet "nagroda pocieszenia" (Puchar Anglii) przepadła im, gdyż przegrali w finale w rzutach karnych po bezbramkowym meczu z Arsenalem. Poza murawą głównym tematem była możliwość przejęcia klubu na koniec sezonu, przez biznesmena z Tampy na Florydzie, Malcolma Glazera, który aktualnie posiadał na własność zespół Tampa Bay Buccaneers, który gra w futbol amerykański. Glazer przejął kontrolę nad interesami klubu.
United mieli kiepski start w sezon 2005/2006, ponieważ opuścił ich pomocnik Roy Keane i dołączył do Celtiku – klubu któremu kibicował za młodu. Keane odszedł, gdy publicznie skrytykował grę niektórych swoich klubowych kolegów, za marną postawę w fazie grupowej Ligi Mistrzów. United zajęli czwarte, a zarazem ostatnie(ostatnie) miejsce w grupie i odpadli przed fazą pucharową. Zdarzyło się to po raz pierwszy od ponad dekady. Ten sezon wypadł słabo również dlatego, że czołowi gracze zespołu m.in. Gabriel Heinze, Alan Smith i Paul Scholes doznali poważnych kontuzji. Jednakże nie skończyli sezonu z pustymi rękami, wygrali Puchar Ligi Angielskiej 2006, pokonując w finale beniaminka Wigan Athletic 4:0. United zapewnili sobie także 2 miejsce w lidze i co za tym idzie automatyczną kwalifikację do fazy grupowej Ligi Mistrzów, pokonując w finałowym dniu sezonu Charlton Athletic 4:0. Także w 2006 roku nowym sponsorem United zostało AIG, którego logo widnieje na koszulkach Manchesteru od początku nowego sezonu 2006/2007.

hymn Manchesteru

Glory, glory, Man United,
Glory, glory, Man United,
Glory, glory, Man United,
And the reds go marching on, on, on.

Just like the Busby Babes in Days gone by
We'll keep the Red Flags flying high
You've got to see yourself from far and wide
You've got to hear the masses sing with pride

United! Man United!
We're the boys in Red and we're on our way to Wem-ber-ly Wem-ber-ly! Wem-ber-ly!
We're the famous Man United and we're going to Wem-ber-ly Wem-ber-ly! Wem-ber-ly!
We're the famous Man United and we're going to Wem-ber-ly

In Seventy-Seven it was Docherty
Atkinson will make it Eighty-Three
And everyone will know just who we are
They'll be singing 'Que Sera Sera'

United! Man United!
We're the boys in Red and we're on our way to Wem-ber-ly Wem-ber-ly! Wem-ber-ly!
We're the famous Man United and we're going to Wem-ber-ly Wem-ber-ly! Wem-ber-ly!
We're the famous Man United and we're going to Wem-ber-ly

Glory Glory Man United
Glory Glory Man United
Glory Glory Man United
As the Reds Go Marching On! On! On! (3x

Aktualny skład:

Nr. Gracz Pozycja Rok przyjścia Poprzedni klub
Bramkarze
1 Holandia Edwin van der Sar GK 2005 Fulham
12 Anglia Ben Foster GK 2006 Stoke City
29 Polska Tomasz Kuszczak GK 2005 West Bromwich Albion
38 Anglia Tom Heaton GK 2006 wychowanek
Obrońcy
2 Anglia Gary Neville (kapitan) RB 1991 wychowanek
3 Francja Patrice Evra LB/LM 2006 AS Monaco
5 Anglia Rio Ferdinand CB 2002 Leeds United
6 Anglia Wes Brown CB/RB 1996 wychowanek
15 Serbia Nemanja Vidić CB 2006 Spartak Moskwa
19 Hiszpania Gerard Piqué CB/LB 2004 FC Barcelona / akademia
22 Irlandia John O'Shea RB/DMF/CMF 1998 wychowanek
25 Anglia Danny Simpson RB 2003 wychowanek
27 Francja Mikael Silvestre CB/LB 1999 Inter Mediolan
44 Anglia Adam Eckersley LB 2002 wychowanek
Pomocnicy
4 Anglia Owen Hargreaves DMF/CM 2007 Bayern Monachium
7 Portugalia Cristiano Ronaldo LMF/RMF
LWF/RWF/SS 2003 Sporting Lizbona
8 Brazylia Anderson AMF/SS 2007 FC Porto
11 Walia Ryan Giggs (wice-kapitan) LMF/LWF 1990 wychowanek
13 Republika Korei Park Ji-Sung LMF/RMF
DMF/CMF 2005 PSV Eindhoven
16 Anglia Michael Carrick DMF/CMF/AMF 2006 Tottenham Hotspur
17 Portugalia Nani LMF/RMF
LWF/RWF 2007 Sporting Lizbona
18 Anglia Paul Scholes CMF/AMF 1991 wychowanek
23 Anglia Jonny Evans RMF/CM 2004 wychowanek
24 Szkocja Darren Fletcher RMF/CMF 2000 wychowanek
28 Anglia Darron Gibson CMF/DMF 2005 wychowanek
33 Anglia Chris Eagles RMF 2003 Leeds United
Napastnicy
9 Francja Louis Saha LMF/RMF/CF 2004 Fulham
10 Anglia Wayne Rooney SS/CF 2004 Everton
21
Dong Fangzhuo CF 2005 Royal Antwerp
30 Anglia Lee Martin LWF/RWF 2003 Wimbledon F.C.
32 Argentyna Carlos Tévez SS/CF 2007 West Ham United
39 Anglia Fraizer Campbell CF 2004 wychowanek
?? Angola Manucho Gonçalves CF 2008 Petro Luanda
Trener
- Szkocja Alex Ferguson - 1986 Aberdeen FC

Cóż mogę powiedzieć... to mój ulubiony klub Wink

Jest już od 6 lat w moim sercu. Od tamtego składu trochę się pozmieniało.. nom ale zostało jeszcze trochę weteranów takich jak Giggs, Scholes, Gary Neville którzy grali tu od początku swoich karier Smile

O ofensywie ManUtd decyduje głównie siła młodych zawodników czyli np.: Rooney, C. Ronaldo a ostatnio Tevez, Nani, Anderson.

Podstawowe ustawienie ManUtd na ten sezon prezentuje się tak:

---------------------------------------Van Der Sar-------------------------------------
------Brown-----------Ferdinand-------------------Vidić--------------Evra-----------
--------------------------------------Hargreaves---------------------------------------
------Ronaldo------------------------------------------------------------Giggs--------
---------------------------------------Scholes------------------------------------------
-------------------Rooney-------------------------------Tevez------------------------

więcej rozpiszę się następnym razem Smile

Teraz pozostaje mi tylko napisać główne hasło kibiców ManUtd:
GLORY, GLORY MAN UNITED!!! Very Happy

Ja też bardzo lubie ManU - tylko szczerze przepadam bardziej za klubami Polskimi Razz

z Maxbierkiem ostatnio dyskutowaliśmy na ten temat ale zauważcie że wszyscy po za (Scholsem i Gigsem , którzy zakończyli karierę reprezentacyjną) grają w reprezentacjii lol. To świadczy na jakim poziomie gra Manchester... Albo teraz w półfinale LM 3kluby angielskie Very Happy

... Na prawde według mnie l.angielska jest najlepsza...A wracając do ManU - to myślę , że za pare lat Kuszczak będzie pierwszym bramkarzem:) Będe z tego powodu bardzo zadowolony no i czekam na mecz BARCA - MANU (będzie się działo xD).

P.S. - Szkoda , że Bechkam się tak zmarnował bo był gwiazdą w Manchesterze.

Nicolas - Co do Kuszczaka to jeszcze nie wiadomo Smile

Foster depcze mu po piętach. Cóż... przynajmniej po tym jak VDS (Van Der Sar) skończy karierę będą mieli niezła obsadę w bramce Very Happy

Co do przyszłościowych składów rozpiszę się później

Noo racja racja Foster przecież dostał nie dawno szansę i nieźle zagrał... Kuszczak za szybko by wszystko chcial ale ja przynajmniej chciałbym go zobaczyć jako numer 1 ManU - no ale zobaczymy tak jak mówisz zaplecze jest duże...Kuszczak ma taki dzień że broni wyśmienicie a ma taki dzień że puści nie co bramke przez jego wine (jak w LM ze Sportingiem)... Może nie utrzymuje formy z braku wystęów nie wiem... Na razie Van der Sar i on jest tą "jedynką" w ManU... ale ma swoje lata:P